Traveling Rockhopper

Batik is a technique of wax-resist dyeing applied to cloth. The applied wax resists dyes and therefore allows to color selectively by soaking the cloth in one color, removing the wax with boiling water, and repeating if multiple colors are desired.

A tradition of making batik is found in various countries: Indonesia, Malaysia, Singapore, India, Bangladesh, Sri Lanka, Philippines and Nigeria. However, wax resist dyeing of fabric is an ancient art form and it already existed in Egypt in the 4th century BC, where it was used to wrap mummies.

Apparently, the batik of Indonesia is the best-known and in 2009 UNESCO designated Indonesian batik as a Masterpiece of Oral and Intangible Heritage of Humanity. After that the Indonesian administration asked Indonesians to wear batik on Fridays. 🙂

2nd of October is celebrated as National Batik Day in Indonesia.

__________________________________________________________

Batik to technika barwienia tkanin polegająca na nakładaniu wosku i kąpieli tkaniny w barwniku, który farbuje jedynie miejsca nie zamaskowane warstwą wosku. Aby uzyskać rozmaite efekty proces woskowania i farbowania w różnych barwnikach powtarza się wielokrotnie.

Tradycja batiku jest znana w różnych krajach, np. w Indonezji, Malezji, Singapurze, Indiach, Bangladeszu, Sri Lance, Nigerii i na Filipinach. Jednak historia batiku sięga starożytności, już w IV wieku p.n.e. w Egipcie używano podobnych tkanin do owijania mumii.

Uważa się, że indonezyjski batik jest najsłynniejszym. W roku 2009 został on nawet wpisany na listę niematerialnego dziedzictwa ludzkości UNESCO. Od tego czasu rząd Indonezji zachęca obywateli aby w piątki nosili ubrania z batiku. 🙂

2-go października świętuje się w Indonezji Narodowy Dzień Batiku.

Before going to the Madakaripura Waterfall it’s good to know that you have to walk a bit (maybe an hour) and during this trip you’ll have to cross the cold river many times, or basically walk a lot (or all the time depending on season and time of a day) in cold river.

At the car park, people usually sell umbrellas, raincoats or slippers; and it’s not a bad idea to have some. It’s actually very likely you’ll get wet, if not from the rain, from the water dropping over the path. But the view of the waterfall compensates everything. 🙂

__________________________________________________________

Zanim wybierzecie się do wodospadu Madakaripura, warto zdawać sobie sprawę, że aby go zobaczyć trzeba się trochę przespacerować (około godziny). Co więcej, wielokrotnie trzeba przejść przez rzeczkę (suchą stopą się nie uda), a czasem po prostu idzie się w wodzie. Do tego mniejsze wodospady mogą nam sprawiać po drodze prysznic.

Warto więc być przygotowanym na “możliwość” przemoczenia. Na parkingu, “przed wejściem w las” często znajdzie się ktoś sprzedający parasolki, foliowe płaszcze przeciwdeszczowe, czy klapki; i to nie jest tak głupi pomysł aby się w coś zaopatrzyć. 🙂

Madakaripura is an amazing waterfall in Indonesia; I guess I can even say that’s the most beautiful waterfall I’ve seen in Asia!

However, it’s not so easy to get there, but you can try to combine it together with visiting Mount Bromo area, because this waterfall is relatively nearby. It’s also a good idea to have a local guide, because he’ll help you to find the best way to the waterfalls and assist you when crossing the river.

Some people even believe that bathing in the waters from the waterfall is an “elixir of life”. 🙂
Well, it’s a cold elixir… 😉

__________________________________________________________

Madakaripura to nazwa niesamowitego wodospadu w Indonezji. Myślę, że mogę powiedzieć, że to najwspanialszy wodospad jaki widziałam w Azji!

Niestety dojazd w pobliże wodospadu jest trochę skomplikowany. Jednak można połączyć tę wycieczkę razem ze zwiedzaniem wulkanu Bromo, gdyż znajduje się całkiem blisko. Warto też mieć lokalnego przewodnika, który pomoże nam znaleźć najlepszą trasę do wodospadu, a także podpowie gdzie najlepiej przekraczać rzeczkę.

Z ciekawostek, niektórzy wierzą że kąpiel przy wodospadzie jest swego rodzaju eliksirem życia. 🙂
Jest to jednak dość zimny eliksir… 😉

Today I want to show you 2 pictures. A bottom one shows the view into the Mount Bromo crater. And a picture from the top presents the view of Mt. Batok that can be seen from the top on Mt. Bromo. Here you can also see tiny people walking toward the crater.

Be careful while walking on the crater, there may be many people…
I guess you can usually see the steam coming out of the crater, as well as yellow, sulfur compounds. At some point, you may also realized it’s quite colorful. 😉 Sometimes, to appease the Gods, people throw flowers or some offerings into the crater.

__________________________________________________________

Dzisiaj chcę Wam pokazać dwa zdjęcia, oba wykonane w tym samym miejscu, jednym zaglądamy do krateru wulkanu Bromo, a drugi pokazuje widok na pobliski wulkan Batok. Na górnym zdjęciu można też dostrzec malutkich ludzi wspinających się aby zajrzeć do wnętrza Bromo.

Gdy już się znajdziecie na górze krateru uważajcie bo może być tam tłoczno.
Ostrożnie zajrzyjcie w dół; myślę, że bez problemu zobaczycie żółte związki siarki oraz unoszący się dym. Czasem krater może się wydać dość kolory, ponieważ niektórzy ludzie wierzą, że wrzucając do środka kwiaty lub inne ofiary, uda im się udobruchać bogów.

As I said yesterday, after enjoying sunrise many tourists go to the Mt. Bromo caldera. You need to walk on a very fine volcanic sand, that’s called Sea of Sands. Unfortunately it’s the least pleasant part of the “Mount Bromo experience”. Each step causes lots of dust. Moreover, some people are too lazy to walk this short distance and take a horse ride, and these poor horses cause even more dust while waking faster. I can only suggest to use a face mask, that helps a bit.
And be aware that you’ll get very dirty.

Tomorrow, I’ll show you is it worthy to do this dusty path. 🙂

__________________________________________________________

Jak wczoraj wspomniałam, po obejrzeniu wschodu słońca, można wybrać się jeszcze bliżej i zajrzeć do krateru wulkanu Bromo. Warto jednak wiedzieć, że spacer po Morzy Piasku nie należy do najprzyjemniejszych… Co prawda nie jest to długa, ani trudna trasa, ale wygląda tak jak na powyższym zdjęciu i nie sposób zakończyć jej w czystości… Każdy krok wywołuje chmurę pyłu. Co gorsza, niektórzy są zbyt leniwi aby iść i korzystają z tych biednych koników, od których jeszcze bardziej się kurzy. Jedyne co mogę polecić to aby zabrać ze sobą maseczkę na twarz, odrobinę ułatwi ten spacer.

A jutro zajrzymy do krateru Bromo. 🙂

After seeing sunrise you can go closer to Mt. Bromo. To get there you can walk (or take a ride) through the forest. Enjoy this moment and sunshine, later it’s going to be dusty, at the end you have walk on the Sea of Sands. There is a good reason for this name… more about it I’ll tell you tomorrow. 🙂

__________________________________________________________

Po obejrzeniu wschodu słońca nad wulkanem Bromo warto wybrać się w jego pobliże aby zajrzeć do krateru. Trzeba przejść (lub przejechać) przez las, który nad ranem jest pięknie rozświetlony promieniami słońca. Warto nacieszyć się tą zielenią, gdyż później czeka na nas Morze Piasków, które nie bez powodu zostało tak nazwane. Ale o tym jutro. 🙂

Be always aware that area with Mount Bromo is an active volcanic area!
It may happen that volcanic activity is so high and it’s forbidden to get closer to Mt. Bromo. I hope, when you go there, everything is fine, but just in case be prepared for the worst conditions and be careful, nature is very powerful… There are a few examples of tourists who died there…

__________________________________________________________

Pamiętajcie, że okolica z wulkanem Bromo jest bardzo aktywna. Zawsze może się zdarzyć, że aktywność wulkaniczna jest bardzo wysoka i zabronione są wycieczki w pobliże wulkanu. Mam nadzieję, że podczas Waszej wizyty wszystko będzie w normie, jednak warto być przygotowanym na najgorsze i zdecydowanie uszanować ewentualne zakazy! W przeszłości zdarzyły się śmiertelne wypadki…

The most spectacular thing you can do nearby Mt. Bromo is to witness sunrise.

Well, first you need to get there, it’s a bit complicated, but possible! I think the easiest is to fly to Surabaya, that’s only 70 km from the nation park with Mt. Bromo. However, it takes around 4 hours to drive this distance… You can use a public transport or organize a private one and go e.g., to the mountain village Cemoro Lawang.

Sunrise is around 5:30 a.m., so you need to get up even at 3 a.m. to arrive there on time, and before the crowds to find a good spot! Be aware, that even in a low season it may be extra crowded already at 4 a.m. And one more thing, at night or early morning, temperatures may drop even to zero degrees! During the day it gets warmer (about 20 C).
It may not sound like something nice to do, i.e., cold, crowded, but trust me, you’ll enjoy every single moment of the volcanic view! 🙂

Today you see the Sea of Sands covered by clouds and nearby hills.

__________________________________________________________

Największą atrakcją w okolicy wulkanu Bromo jest możliwość zobaczenia wschodu słońca. Może brzmi to banalnie, ale to miejsce jest przepiękne samo w sobie, a gdy wyłania się kolorowo z ciemności, a następnie z chmur, pozostawia niesamowite wrażenie!

Najpierw trzeba jednak się tam dostać. Wydaje mi się, że najwygodniej jest przylecieć do miasta Surabaya, a stamtąd to już “tylko” 70 km, które pokonuje się w około 4 godziny… Można tę trasę przejechać autobusem, albo wynająć samochód. Dobrą bazą noclegową jest m.in. Cemoro Lawang.

Wschód słońca w tych okolicach jest około 5:30. Cieszy się on ogromną popularnością i zdarza się, że już o 4 rano najlepsze punkty widokowe są zatłoczone. Warto więc wstać dużo wcześniej.
Poza tym, trzeba być przygotowanym na chłód, temperatura w nocy może spaść nawet do zera stopni! W dzień się ociepli do około 20 C.
To pewnie nie brzmi zbyt zachęcająco – tłumy turystów i chłód, jednak jestem pewna, że to doświadczenie stanie się cudownym wspomnieniem.

Dzisiejsze zdjęcie przedstawia Morze Piasków pokryte poranną mgłą oraz okoliczne wzgórza.

Mount Bromo (Indonesian: Gunung Bromo), is an active volcano and part of the Tengger massif, in East Java. Mt. Bromo (2,329 m) is the most popular volcano in Indonesia. However, the most active and the highest in Java is Mount Semeru (3,676 m), also known as Mahameru (Great Mountain). Mt. Semeru erupts very rapidly and periodically (every ~ 20 minutes the volcano belches out a huge cloud of steam and smoke, sometimes with ash and stones).

Mount Bromo and Semeru are located inside the Tengger caldera with a diameter of about 10 km, surrounded by the “Sea of Sands” that consist of very fine volcanic sand.
It’s an amazing area!

On the picture you can see Mt. Bromo on the left (the steaming crater) and the highest peak belongs to Mt. Semeru.

__________________________________________________________

Bromo to czynny wulkan należący masywu górskiego Tengger, we wschodniej części Jawy. Jest to zdecydowanie najpopularniejszy wulkan w Indonezji, choć nie najwyższy, 2,329 m n.p.m. Najbardziej aktywny i najwyższy wulkan na Jawie nazywa się Semeru, zwany też Mahameru (3,676 m n.p.m.). Semeru regularnie (co koło 20 minut) “dymi” i czasem wyrzuca pył lub kamienie.

Oba wulkany położone są wewnątrz kaldery o średnicy około 10 m, i otoczone przez tzw. “Morze Piasków”, które składa się z drobnego piasku wulkanicznego. Jest to niesamowite miejsce!

Na dzisiejszym zdjęciu po lewej stronie widzicie wulkan Bromo (dymiący krater), a najwyższy szczyt to wulkan Semeru.

Each country has something interesting to offer. It may be less or more spectacular, but there is always something we remember the most. From Indonesia, it’s definitely area with Mt. Bromo.
It’s my favorite part of Indonesia and I have the best memories from it.

For the next days, I’ll show you some of my pictures from that part of the Java Island and maybe try to convince you that’s the most beautiful site in Indonesia. 🙂

Stay tuned! 🙂

__________________________________________________________

Każde państwo ma coś ciekawego do zaoferowania turystom. Czasami jest to coś naprawdę wyjątkowego, a czasem po prostu coś wyróżniającego się na tle danego kraju. Jednak to miejsce właśnie pozostaje w naszej pamięci. W przypadku Indonezji jest to zdecydowanie okolica z wulkanem Bromo. I bez wątpienia mogę dodać, że to moja ulubiona część Indonezji. I pewnie wiele osób się ze mną zgodzi. 🙂

W ciągu najbliższych dni pokażę Wam kilka moich zdjęć z tej części wyspy Jawa i może uda mi się przekonać niektórych z Was, że jest to najpiękniejsze miejsce w Indonezji. 🙂

Do you know what’s that?
It’s easy, it’s a tree. 🙂
But it’s a huge tree with long, strong branches, and you can swing on them. Trust me it’s lot of fun, however it may be not so easy as you may expect… 😉
If you have a chance, just try it! 🙂

__________________________________________________________

Wiecie co przedstawia dzisiejsze zdjęcie?
-Drzewo – to było proste. 🙂
Ale to nie jest zwykłe drzewo. Posiada ono ogromne “gałęzie”-liny na których można się bujać. To sprawia mnóstwo frajdy, więc spróbujcie jeżeli będzie okazja!
A, to może być odrobinę trudniejsze niż się wydaje… 🙂

It’s not a post with detailed information how to get to Borobudur from Yogyakarta. I try to avoid these kind of posts, because information like this change very fast. It’s just a general view which ways of transportation you can use. 🙂

In general, in Indonesia you’ll find luxury or very basic means of transportation, from limousine, cars, taxi, buses to becak and bajaj (different kinds of rickshaw), delman (horse-drawn carriages) or bicycles. I decided to visit Borobudur in an “Indonesian way”, so by motorbike (was crazy, but I survived 😀 ). As you see on the picture, you can even take an elephant ride!

__________________________________________________________

To nie będzie post o szczegółach jak dostać się z Yogyakarty do Borobudur. Z reguły unikam tego typu informacji, ponieważ one bardzo szybko potrafią się zmieniać i przestają być aktualne. W zamian kilka słów jak można tę podróż odbyć. 🙂

W Indonezji mamy do dyspozycji i bardzo luksusowe i “podstawowe” środki transportu. Można wynająć limuzynę, zwykły samochód, taksówkę, czy skorzystać z autobusu, rozmaitych typów riksz (nazywanych m.in. becak i bajaj), różnych “pojazdów” ciągniętych przez konie, czy po prostu wypożyczyć rower. Postanowiłam tą trasę wykonać w “stylu indonezyjskim”, czyli na motorze. Dwukołowce z silnikiem zdecydowanie dominują w krajobrazie indonezyjskich dróg, i jest to szalony obraz…
Jak widzicie na zdjęciu, zawsze można skorzystać z wolniejszego środka transportu, np. słonia. 😉

Borobudur temple is also decorated with 2,672 relief panels (one of them is presented on today’s picture). Relief panels show many scenes of daily life in 8th-century Java; various flora and fauna; images of king, queen, princes, soldiers, etc.; or spiritual beings in Buddhist beliefs such as asuras, gods etc.; and many more.

Spend a few hours to explore different levels of the temple and simply enjoy it. 🙂

__________________________________________________________

Świątynię Borobudur ozdabiają aż 2672 “płyty” z płaskorzeźbami (fragment widoczny na dzisiejszym zdjęciu). Warto się im bliżej przyjrzeć, ponieważ przedstawiają wiele scen z życia VIII-wiecznej Jawy. Dostrzeżemy tam też wiele roślin, zwierząt, sylwetki królewskiej rodziny, buddyjskie obrazy i wiele innych.

Bardzo polecam aby spędzić kilka godzin w Borobudur i na spokojnie zwiedzić poszczególne piętra świątyni. 🙂

Borobudur temple is decorated with 504 Buddha statues! Isn’t it an impressive number?

What’s interesting, Borobudur was hidden for centuries under layers of volcanic ash and jungle growth. Probably the volcanic eruptions happened in the 10th century. Borobudur was rediscovered in 1814, however it took a few more years to unearth the temple completely. Let’s hope it’ll stay in a good shape, despite the fact that many people walk on it everyday…

__________________________________________________________

W świątyni Borobudur znajdują się aż 504 rzeźby Buddy. Czyż nie jest to imponująca liczba?

Z ciekawostek o Borobudur warto wspomnieć, że przez kilka wieków świątynia była ukryta pod pyłem wulkanicznym i porośnięta bujną roślinnością. Wybuch wulkanu nastąpił prawdopodobnie w X wieku, a dopiero w 1814 roku natrafiono na pierwsze ślady Borobudur. Przez kolejne lata odkrywano/odkopywano świątynię, a obecnie jest jedną z głównych atrakcji Indonezji. Ciekawe w jakim byłaby stanie gdyby nie pył wulkaniczny… Pozostaje mieć tylko nadzieję, że turyści jej nie zniszczą…

Borobudur, or Barabudur, is a 9th-century Mahayana Buddhist Temple in Magelang, around 40 kilometers from Yogyakarta. It is the world’s largest Buddhist temple and also one of a UNESCO World Heritage Sites.

It’s definitely the most beautiful temple I visited in Indonesia. It’s not only because of all stupas and statutes, but also the surrounded landscape makes it look even more stunning. The only drawback of Borobudur is its popularity. There are almost always crowds of tourists! As you see, I managed to take a picture without any people, however it’s not an easy task…

p.s. When you want to visit Indonesia, you really have to go to Borobudur! It’s one of these places, that I tend to say “if you haven’t been there, you cannot say that you visited Indonesia”. 🙂
Of course, it’s always kind of joke of me. I just try to emphasized how great place it is. 🙂

__________________________________________________________

Borobudur to buddyjska świątynia znajdująca się w pobliżu miasta Magelang, około 40 km od Yogyakarty. Pochodzi z IX wieku i jest jedną z największych buddyjskich świątyń na świecie. Od 1991 roku znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.

Jest to najpiękniejsza i najciekawsza świątynia jaką zwiedziłam w Indonezji. I to nie tylko ze względu na jej konstrukcje, wszelkie rzeźby i płaskorzeźby. Zachwyca także okolica! Jedyną wadą świątyni jest jej popularność. Myślę, że prawie zawsze są tam tłumy turystów, jednak jak widzicie udało mi się zrobić zdjęcia bez osób prześlizgujących się przed moim aparatem, choć nie było łatwo… 🙂

p.s. Jeżeli planujecie zwiedzać Indonezję to koniecznie wpiszcie Borobudur na listę miejsc do odwiedzenia. Jest to jedno z tych miejsc, o którym mogę przekornie powiedzieć, że bez jego odwiedzenia wizyta w Indonezji się nie liczy. 😉 Oczywiście żartuję, ale chcę przez to podkreślić jak ciekawe wydaje mi się dane miejsce. 🙂

Candi Prambanan or Candi Rara Jonggrang is a 9th-century Hindu temple, located 18 km from Yogyakarta. It’s the largest Hindu temple site in Indonesia and it’s listed as a UNESCO World Heritage Site.

I think it’s a wonderful complex of temples, so when you plan to visit Indonesia Prambanan is one of the “must-see” places. Spend a few hours to explore the area!
It’s a very touristic site, but you can also find your peace there. 🙂

__________________________________________________________

Prambanan to hinduistyczny zespół świątyń z IX wieku. Jest jednocześnie największą tego typu świątynią w Indonezji i jednym z zabytków z listy światowego dziedzictwa UNESCO.

Według mnie to bardzo ciekawe miejsce i jedno z tych, które koniecznie trzeba odwiedzić będąc w Indonezji. Szczególnie, że Prambanan znajduje się zaledwie 18 km od Yogyakarty.
Prambanan jest jedną z głównych atrakcji Indonezji i jest odwiedzany przez tłumy turystów, jednak i tam można znaleźć spokój i miejsce tylko dla siebie! 🙂

Yogyakarta (also called Jogja or Jogjakarta) is my favorite city in Indonesia. It’s located on the Java Island and famous for classical Javanese fine art and culture such as batik (in a few days, I’ll tell you more about it), ballet, drama, music, poetry, and puppet shows. However, I think, it’s very touristic because of the vicinity of 2 wonderful Indonesian attractions: Borobudur and Prambanan temples.

Today’s picture doesn’t show any attractions from Yogyakarta, but it’s on purpose. 🙂 I chose this photo to show you how crazy traffic is in Indonesia. People drive almost without any rules, from each directions, horrible! Maybe that day was even worse than in general, because there was a special event, so you see so many cyclists. Usually, there are millions motorbikes everywhere!

__________________________________________________________

Yogyakarta to moje ulubione indonezyjskie miasto. Znajduje się także na Jawie i uważane jest za centrum kultury i sztuki jawajskiej. Jednak myślę, że rzesze turystów odwiedzają Yogyakartę nie z tego powodu. Yogyakarta jest przede wszystkim najlepszym punktem wypadowym do wspaniałych świątyń Borobudur i Prambanan.

Dzisiejsze zdjęcie umyślnie nie pokazuje żadnych atrakcji Yogyakarty. Wybrałam to zdjęcie aby pokazać jak szalony ruch bywa na indonezyjskich drogach. Kierowcy zdają się nie przestrzegać żadnych zasad i jak widzicie jadą z każdej strony o ile tylko dostrzegą odrobinę miejsca… Tego dnia odbywały się jakieś zawody stąd ogromna ilość rowerzystów, z reguły indonezyjskie drogi są pokryte milionem motorów.

Jakarta is the capital and the most populous city of Indonesia (officially called the Republic of Indonesia), and it’s located on the Java Island. To be honest, I didn’t find nothing super interesting in Jakarta, so if you’re planning to spend a day there, go to Taman Mini Indonesia Indah that is a miniature park of Indonesia. You’ll find there miniature buildings or animals from different parts of Indonesia.

At some point in the history, Jakarta was the capital of the Dutch East Indies (known as Batavia at that time). And you can still find in Indonesia some remainings from a “Dutch period”, e.g., windmills, people speak Dutch language, or a legend about the flag of Indonesia…

Indonesian flag was officially adopted in 1945, after Indonesia became independent from the Netherlands. The flag is a horizontal bicolor with two equal horizontal bars; red at the top and white at the bottom – like flag of Monaco or Polish flag up side down. So what does it have in common with Dutch flag? Well, under Dutch colonialism, Dutch flag (horizontal red, white and blue) was seen in many places in Indonesia. Apparently, the Indonesian independence movement tore apart the Dutch flag and removed the blue color, so only red and white remained. It happened in 1945 on top of Hotel Majapahit in Surabaya.

__________________________________________________________

Dżakarta to stolica Indonezji, a także jej największe miasto. Dżakarta położona jest na wyspie Jawa. Szczerze mówiąc nie znalazłam nic bardzo interesującego w Dżakarcie, jedyne miejsce które polecam to park przedstawiający Indonezję w miniaturze, zwany Taman Mini Indonesia Indah.

Przez kilka wieków Dżakarta nazywana była Batawią i stanowiła część tzw. Holenderskich Indii Wschodnich, czyli kolonii holenderskiej. Pozostałości po tym okresie są ciągle widoczne w Indonezji, np. znajdziemy tu wiatraki, spotkamy wielu Holendrów, a także osoby znające język holenderski, a do tego dochodzi legenda o indonezyjskiej fladze…

Indonezyjska flaga istnieje w obecnej postaci od roku 1945, kiedy to Indonezja uzyskała niepodległość od Holandii. Flaga Indonezji wgląda jak “polska flaga do góry nogami”; jednak co to ma wspólnego z Holandia?
W trakcie okupacji holenderskiej, używanie indonezyjskiej flagi było zabronione, więc widniały tylko flagi holenderskie (poziomo: czerwony, biały i niebieski). Legenda głosi, że ruch niepodległościowy Indonezji zerwał niebieski kolor z holenderskiej flagi i w ten sposób pozostał tylko czerwony i biały. Sytuacja miała miejsce w 1945 roku, przed Hotelem Majapahit w mieście Surabaya.

Welcome in July! 🙂
This month, I want to show you a few interesting places in Indonesia.

Indonesia is located in Southeast Asia and it’s the largest island country, with more than thirteen thousand islands! I didn’t manage to visit all islands, but I’ve seen some beautiful places and want to show you them through my pictures. 🙂
I’ll focus on 3 islands: Sumatra, Java and Bali.

Have you been to Indonesia or do you have any imagination about Indonesia?

I visited Indonesia when I was living in the Netherlands. It’s important, because Indonesia used to be a Dutch colony. Because of that, Indonesian food is very popular in the Netherlands. So, in the Netherlands I tried “nasi goreng”, that’s delicious Indonesian fried rice. I was eating it very often in Indonesia and always enjoyed it a lot. 🙂 Do you know nasi goreng ?

__________________________________________________________

Witajcie w lipcu! 🙂
W tym miesiącu pokażę Wam kilka ciekawych miejsc w Indonezji.

Indonezja położona jest w Azji Południowo-Wschodniej i jest największym wyspiarskim państwem (ponad trzynaście tysięcy wysp!). Nie udało mi się odwiedzić wszystkich wysepek (może kiedyś 😛 ), jednak widziałam kilka uroczych miejsc i już nie mogę się doczekać aby je Wam pokazać. 🙂
Ograniczę się do 3 wysp: Sumatry, Jawy i Bali.

Byliście w Indonezji? A może macie jakieś konkretne wyobrażenie o Indonezji?

Zwiedzałam Indonezję kilka lat temu, gdy jeszcze mieszkałam w Holandii – to istotny szczegół, ponieważ Indonezja była kolonią holenderską. Z tego powodu indonezyjskie jedzenie jest bardzo popularne w Holandii i nie raz jadłam “nasi goreng”. Znacie tą potrawę? To pyszny smażony ryż z dodatkami. Stanowił podstawę mojej diety w Indonezji i za każdym razem mi smakował. 😀

And today, the last day of a month so the last picture of from Oman on my blog.

As always, I ask you how did you like this series?

I spent only a few days in Oman, but managed to explore a bit of “everything”, the rest has to wait for the next time. 🙂 I don’t have Oman currently on my list, but who knows, maybe one day I’ll visit it again; if so, it’s going to be during winter months, e.g., December to avoid the highest temperatures. 🙂

If you plan to visit Oman, I may suggest to go there sooner than later. Tourism in Oman is growing quite fast, and I personally much more enjoy all places without crowds of tourists. 🙂

__________________________________________________________

Na zakończenie miesiąca o Omanie, jeszcze raz zdjęcie kóz, tym razem idących gęsiego, a może koziego? 😉

Jak zawsze zapytam jak Wam się podobał “mój” Oman?
Oczywiście jeszcze wiele miejsc w Omanie jest przede mną nieodkrytych, jednak jak na początek, trochę kultury i trochę przyrody udało mi się doświadczyć. 🙂

A już jutro nowy miesiąc i nowe państwo na moim blogu – serdecznie zapraszam! 🙂